زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اوج فشار کف پایی و زمان رسیدن به آن هنگام راه­رفتن با سرعت عادی در افراد مبتلا به زانوی عقب­رفته و افراد سالم بود.

روش­ بررسی: ۱۰ زن دارای زانوی عقب­رفته و ۱۱ زن سالم در این تحقیق شرکت کردند. برای اندازه­گیری زاویه زانو از گونیامتر استفاده شد. فشار کف‌پایی نیز با استفاده از پلت فورم emed حین راه‌رفتن با پای برهنه اندازه­گیری شد. پس از تقسیم کف پا به ۱۰ ‌ناحیه، اوج فشار و زمان رسیدن به آن محاسبه شدند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون­های MANOVA و اندازه‌گیری‌های مکرر در سطح معناداری ۰۵/۰ استفاده شد.

 یافته­ها: در افراد زانوی عقب­رفته اوج فشار در پای راست در نواحی پاشنه داخلی (۰۴/۰=p)، پاشنه خارجی (۰۲/۰=p) و میدفوت داخلی (۰۲/۰=p) و در پای چپ در نواحی میدفوت خارجی (۰۲/۰=p) و انگشتان سه، چهار و پنج (۰۴/۰=p)  به طور معناداری از افراد سالم کمتر بود. همچنین زمان رسیدن به اوج در پای راست افراد زانوی عقب­رفته در نواحی پاشنه داخلی (۰۰۰۱/۰=p)، پاشنه خارجی (۰۰۰۱/۰=p) و میدفوت داخلی (۰۱/۰=p) و در پای چپ در نواحی پاشنه داخلی (۰۳/۰=p) و خارجی (۰۳/۰=p) به طور معناداری بیشتر از افراد سالم بود.

نتیجه­گیری: ناهنجاری زانوی عقب­رفته با تغییر راستای کشش نیروی عکس­العمل زمین باعث تغییر اوج فشار وارده بر کف پا هنگام راه­رفتن می­شود. این تغییرات ممکن است عملکرد عضلات مختلف اندام تحتانی و الگوی راه­رفتن فرد را تغییر دهد. بنابراین در طراحی برنامه توانبخشی و اثربخشی آن در افراد مبتلا به زانوی عقب­رفته ارزیابی توزیع فشار کف­پا توصیه می­شود.

کلید­واژه­ها: زانوی عقب­رفته، اوج فشار کف پایی، زمان رسیدن به اوج، راه­رفتن

وصول مقاله: ۲۰/۱۱/۹۴  اصلاحیه نهایی:۱۸/۲/۹۵  پذیرش:۲۷/۲/۹۵