۳ نتیجه برای توفیقی
دکتر اصغر توفیقی، صابر ساعدموچشی، غفور غفاری،
دوره ۱۸، شماره ۳ - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: تمرین ارتعاش کل بدن از طریق متاثر ساختن سیستم عصبی ـ عضلانی و نیز سازوکارهای مکانیکی باعث بهبود قدرت عضلانی می‌شود. هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات ویبریشن کل بدن بر عملکرد عصبی-عضلانی زنان سالمند سالم بود.
مواد و روش‌ها: بر اساس یک طرح تجربی ،۳۰ زن سالمند ( ۵/۵ ± ۵۰ سال) انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفره تمرین و شاهد قرار گرفتند. قبل و بعد از انجام هشت هفته تمرین ویبریشن؛ آزمون‌های Time Up & Go و ۵-Chair Stand به منظور ارزیابی عملکرد عصبی ـ عضلانی افراد سالمند به‌عمل آمد. تحلیل دادهها توسط بسته نرم‌افزاری SPSS نسخه ۱۸ و بوسیله آزمون تحلیل واریانس یک راهه در سطح معناداری آلفای ۵ درصد انجام شد.
یافته‌ها: تحلیل دادهها نشان داد که به دنبال انجام هشت هفته تمرین ویبریشن، بهبود معناداری در عملکرد عصبی ـ عضلانی گروه تمرین در مقایسه با گروه شاهد دیده می‌شود (۰۵/۰ > P).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر به نظر می‌رسد تمرینات ویبریشن کل بدن، می‌تواند با بهبود عملکرد عصبی ـ عضلانی افراد سالمند خطر زمین‌خوردگی را در این افراد کاهش دهد.
کلید واژه‌ها: زنان سالمند، ویبریشن درمانی، عملکرد عصبی ـ عضلانی
وصول مقاله:۲۴/۵/۹۱ اصلاحیه نهایی:۲۸/۹/۹۱ پذیرش:۳/۱۱/۹۱
دکتر اصغر توفیقی، سمانه داستاه، سولماز بابایی، جواد نوزاد گجین،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان ۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه ومقدمه: ارتعاش کل بدن به عنوان یک رویکرد ورزشی و روش درمانی غیردارویی در توسعه آمادگی قلبی عروقی کاربرد دارد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ارتعاش کل بدن بر اکسیژن مصرفی بیشینه، درصد چربی، پروفایل چربی و سروتونین در جانبازان سالمند بود.
روش بررسی: بر اساس یک طرح مداخله ای، ۴۰ نفر جانباز ۲۵ درصد با دامنه سنی۶۵-۵۵ سال به روش غیر احتمالی انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه ۲۰ نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی در یک دوره ۱۲ هفتگی تمرین ارتعاش کل بدن با فرکانس ۳۵-۳۰ هرتز و دامنه ۷/۱ میلی‌متر شرکت کردند. گروه شاهد در طی این دوره، فعالیت بدنی منظمی نداشت. مقادیر سروتونین، VO۲max، درصدچربی و پروفایل چربی قبل و بعد از تمرین برای هر دو گروه اندازه‌گیری شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون‌های تی همبسته و تی مستقل در سطح خطای آلفای ۵ درصد و توسط نرم‌افزارSPSS نسخه ۱۸ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد پس از ۱۲ هفته تمرین ارتعاش کل بدن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و پروفایل چربی در گروه تجربی بطور معنیداری کاهش یافت؛ همچنین VO۲max و سروتونین در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنیداری نشان داد (۰۵/۰ P <).
نتیجه‌گیری: تمرینات ارتعاش کل بدن در جانبازان سالمند به عنوان شیوه تمرینی نوینی باعث بهبود عملکرد قلبی عروقی می‌شود.
وصول مقاله:۲/۲/۹۲ اصلاحیه نهایی:۲۰/۷/۹۲ پذیرش:۳/۹/۹۲
علی گُرزی، اضغر توفیقی، بهاره امیری،
دوره ۲۳، شماره ۵ - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: فعالیت‌های استقامتی شدید موجب بروز فشار اکسایشی شده و بافتهای مهمی نظیر کلیه و ریه را تحت تأثیر قرار میدهد. پژوهش حاضر اثر مصرف مکمل کورکومین بر میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و سطوح مالوندیآلدهید (MDA) در بافتهای کلیه و ریه طی ۸ هفته تمرین استقامتی سنگین را بررسی نمود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۲۴ سر موش صحرایی نر ویستار (وزن ۲۴/۱۹±۱۱/۲۵۶ و سن ۸ هفته) پس از یک هفته آشناسازی بهطور تصادفی به چهار گروه کنترل (۶=n), کورکومین (۶=n), تمرین استقامتی (۶=n), تمرین استقامتی+ کورکومین (۶=n) تقسیم شدند. سرعت و مدت دویدن تمرینات استقامتی (۸ هفته، ۵ جلسه در هفته) در هفتۀ آخر به سرعت ۳۵ متر در دقیقه و زمان ۷۰ دقیقه رسید. مکمل کورکومین به وسیله تزریق داخل صفاقی ارائه شد (۸ هفته، ۳ جلسه در هفته، ۳۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن). فعالیت آنزیم GPX و میزان سطوح MDA با استفاده از روش اسپکتروفتومتری سنجیده شد و دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل گردید.
یافته ها: میزان فعالیت GPX در بافتهای کلیه (۰۷۷/۰p=) و ریه (۱۱۴/۰p=) تغییر معنیداری را نشان نداد. با این حال، سطوح MDA در بافت کلیه (۰۲۹/۰p=) و ریه (۰۳۷/۰p=) در گروه استقامتی بهطور معنیداری بالاتر از گروه استقامتی+کورکومین شد.
نتیجه گیری: تمرینات استقامتی شدید با وجود ایجاد پراکسیداسیون لیپیدی، موجب بر هم خوردن آخرین خط دفاعی آنتیاُکسیدانی در بافتهای کلیه و ریه نمیشود. همچنین، تمرین استقامتی شدید موجب بروز فشار اکسایشی در بافتهای کلیه و ریه شده و مصرف مکمل کورکومین از بروز این فشار جلوگیری میکند.
