1- ﮔﺮوه ﭘﺎﺗﻮﺑﯿﻮﻟﻮژی، داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻬﺮان، ﺗﻬﺮان، ایران. 2- بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهران 3- ﮔﺮوه ﭘﺎﺗﻮﺑﯿﻮﻟﻮژی، داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻬﺮان، ﺗﻬﺮان، ایران. ، mpourmand@tums.ac.ir
چکیده: (2200 مشاهده)
زمینه و هدف: عفونت زخم به عنوان یک عفونت بیمارستانی شایع، عامل مهمی در مرگ و میر بیماران محسوب می شود. تعیین فراوانی پاتوژنهای شایع ایجاد کننده عفونت و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آنها نقش مهمی در پیشگیری و درمان سریع این عفونت ها دارد. این مطالعه به منظور بررسی عفونت های زخم در بیماران بستری در بیمارستان دانشگاهی شهر تهران و تعیین الگوی حساسیت آنتیبیوتیکی باکتری های جدا شده اجرا گردید. مواد و روش ها: جمع آوری اطلاعات و نمونه گیری از 563 بیمار بستری در بخش های مختلف یکی از بیمارستان های تهران در بازهی زمانی فروردین 1396 تا خرداد 1398 انجام شد. شناسایی پاتوژن ها با استفاده از روش های رایج باکتری شناسی صورت گرفت. تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:از 536 نمونه، 382 مورد (67/8%) دارای کشت مثبت بودند. شایع ترین باکتری های جدا شده به ترتیب استافیلوکوکوس اورئوس (19/2%)، اشریشیا کلی (17/7%)،گونه های آسینتوباکتر (14%)، پسودوموناس آئروژینوزا (13/6%) و کلبسیلا (12/9 %) بودند. همچنین در نیمی از ایزوله هایاستافیلوکوکوس اورئوس مقاومت به سفوکسیتینمشاهده شد. ایزوله های آسینتوباکتر و اشریشیا کلی به اغلب آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند. نتیجه گیری: پاتوژن های عامل عفونت زخم به اغلب آنتی بیوتیکهای رایج تجویزی مقاومت قابل توجهی نشان میدهند. تعیین عامل عفونت زخم و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن در بیماران سالمند و بستری در I.C.U حائز اهمیت میباشد. این رویکرد در تدوین راهبرد درمانی این نوع از عفونت ها بسیارمهم است.
