|
ارزیابی اثرات آستاگزانتین بر زیست پذیری و تکثیر سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی انسان
|
ناظم قاسمی   |
| گروه آناتومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ، n_ghasemi@med.mui.ac.ir |
|
|
چکیده: (4957 مشاهده) |
مقدمه: به منظور افزایش زیست پذیری سلول های بنیادی در محیط درونی بدن و با توجه به اثرات مشترک ضد التهابی و ضد آپوپتوزی سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی انسان human adipose derived stem cells (hADSCs) و آستاگزانتین و توانایی عبور آنها از سد خونی مغزی، در این مطالعه اثرات آستاگزانتین بر بقاء و تکثیر سلول های hADSCs با هدف دستیابی به یک مکمل در سلول درمانی بیماری MS، مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: بعد از جداسازی سلول های hADSCs و بررسی CD مارکرها ، این سلول ها به مدت 72 ساعت در محیط DMEM-F12 و در حضور غلظت های مختلف آستاگزانتین (1ng/ml)، (5 ng/ml) و (10 ng/ml) کشت داده شدند. نهایتا تکثیر و زیست پذیری سلول ها با استفاده از روش های Tryphan Blue و MTT مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که درصد بالایی از سلول های hADSCs ، مارکرهای CD90 و CD44 و درصد پایینی از آنها مارکرهای سلول های خونساز را بیان کردند. بعلاوه میانگین درصد بقاء در سلول های تیمار شده با 5 نانوگرم آستاگزانتین در مقایسه با سایر گروه ها به صورت معنی داری افزایش یافته است (04/0=P). نتایج تریپان بلو هم نشان داد که آستاگزانتین اثر قابل توجهی در تکثیر سلول های بنیادی دارد و میانگین تعداد سلول ها در گروه تیمار شده با 5 نانوگرم آستاگزانتین نسبت به گروه کنترل، به صورت معنی داری افزایش یافته است (03/0=P).
نتیجه گیری: آستاگزانتین توانایی افزایش بقاء و تکثیر سلول های hADSCs را دارد و از این ماده می توان در درمان های مبتنی بر سلول، در بیماری MS استفاده کرد.
واژه گان کلیدی: آستاگزانتین، تکثیر سلولی، بقای سلولی
وصول مقاله:29/1/96 اصلاحیه نهایی:23/3/96 پذیرش:24/4/96 |
|
| واژه‌های کلیدی: آستاگزانتین، تکثیر سلولی، بقای سلولی |
|
|
متن کامل [PDF 261 kb]
(1156 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1396/8/30 | پذیرش: 1396/8/30 | انتشار: 1396/8/30
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
