|
مقایسه استفاده از درمان ترکیبی rTMSفرکانس پایین و توانبخشی با درمان توانبخشی به تنهایی بر بهبود عملکرد حرکتی و قدرت دست مبتلا در بیماران سکته مغزی
|
پوپک معتمد وزیری1   ، فرید بحر پیما2 ، سید محمد فیروزآبادی1 ، محمد فروغ3 ، آریان شمیلی4 |
1- دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشگاه تربیت مدرس ، bahrpeyf@modares.ac.ir
3- دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- بخش توانبخشی بیمارستان فیروزگر تهران |
|
|
چکیده: (9587 مشاهده) |
| مقدمه: ناتوانایی های به جا مانده از سکته مغزی در اندام فوقانی مشکلات عملکردی ماندگارتری داشته و در تحقیقات مختلف کمتر از اندام تحتانی مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از تحریکات مغناطیسی به عنوان وسیله ای برای تولید جریانهای القایی در مغز با اهداف درمانی، روش جدیدی است. هدف این مطالعه سنجش تاثیر استفاده از تحریکات مکرر مغناطیسی مغز بر بهبود عملکرد حرکتی و قدرت دست مبتلا و مقایسه آن با تأثیرات حاصله از استفاده منحصر توانبخشی بود.
روش کار: با توجه به مطالعات قبلی و فرمول حجم نمونه،12 بیمار انتخاب و در دو گروه توانبخشی با تحریک مغناطیسی کاذب و توانبخشی با تحریک مغناطیسی واقعی تقسیم بندی شدند. درمان 10 جلسه ، 3 بار در هفته بوده و ارزیابی پیش از درمان و در انتهای درمان به وسیله پرسشنامه های بارتل، فوگل مایر و دینامومتر انجام گرفت.
یافته ها : در گروه اول که توانبخشی به همراه تحریک مغناطیسی کاذب دریافت نمودند، نمره پرسشنامه های بارتل، فوگل مایر بهبود معنی دار نشان دادند(01/0P<). اما در مقدار قدرت در دست گرفتن اشیا، افزایش معنی دار نشان داده نشد. در گروه دوم که تحت درمان توانبخشی به همراه تحریک مغناطیسی واقعی قرار گرفتند، بهبود معنی دار در نمرات پرسشنامه های بارتل، فوگل مایر و قدرت در دست گرفتن اشیا دیده شد(05/0P<).
نتیجه گیری : تحریک مغناطیسی مغز ، زمانی که درمانهای مرسوم کمتر کمک کننده هستند، موجب بهبود عملکرد و قدرت دست مبتلا در بیماران سکته مغزی در مراحل مزمن سکته مغزی می گردد. |
|
| واژههای کلیدی: سکته مغزی، تحریک مغناطیسی مغز، توانبخشی مرسوم، عملکرد حرکتی |
|
|
متن کامل [PDF 453 kb]
(3775 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1391/4/15 | انتشار: 1391/4/25
|
|
|
|
|
|
