1- پسادکترا، دکترای تخصصی، استادیار، مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل، پژوهشکدهی علوم غدد درون ریز و متابولیسم شهید بهشتی 2- استاد، مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل، پژوهشکدهی علوم غدد درون ریز و متابولیسم شهید بهشتی، تهران، ایران ، fah.tehrani@gmail.com 3- مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل، پژوهشکدهی علوم غدد درون ریز و متابولیسم شهید بهشتی. دپارتمان اپیدمیولوژی و آمارزیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران،، تهران، ایران. 4- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، تهران، ایران
چکیده: (1867 مشاهده)
زمینه و هدف: علی رغم برتری تئوریک کنتراسپتیوهای خوراکی (OCs) حاوی پروژستین های آنتی آندروژنیک نسبت به فراورده های دارای فعالیت های آندروژنیک، مزایای بالینی این ترکیبات نامعلوم می باشد.هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی کنتراسپتیوهای خوراکی حاوی دزوژسترل (DSG) و یا دروسپیرنون (DRSP) بر پارامترهای هورمونی، بالینی و متابولیکی بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) بود. مواد و روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد که بر روی 126 بیمار مبتلا به PCOS انجام شده است. بیماران به صورت تصادفی به یکی از گروه های مداخله با کنتراسپتیوهای خوراکی حاوی DSG و یا DRSP تخصیص داده شدند. پیامدهای مورد بررسی شامل آندروژن های سرمی، نمره فریمن گالوی و پارامترهای آنتروپومتریک و متابولیک در وضعیت پایه، ماه سوم و ششم درمان بررسی شدند. یافتهها: پس از سه تا شش ماه درمان با OCs، میزان آندروژن های سرم بین دو گروه درمان شده با DSG و DRSP تفاوت معنی داری نداشت. همچنین تفاوت معنی داری میان دو گروه درمان، به لحاظ نمره فریمن گالوی و پارامترهای آنتروپومتریک به جز اندازه دور کمر (011/0 = P) در ماه ششم درمان وجود نداشت. سه ماه پس از مداخله، بیماران درمان شده با کنتراسپتیوهای خوراکی حاوی DSGدر مقایسه با بیمارانی که تحت درمان با کنتراسپتیوهای حاوی DRSP بودند، میزان کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) (017/0 = P)، فشار خون سیستولیک (013/0 = P) و دیاستولیک (008/0 = P) بیشتری داشتند. نتیجهگیری: گرچه مصرف OCs حاوی پروژستین های ضد آندروژنیک و آندروژنیک اثرات یکسانی بر پروفایل هورمونی، و پارامترهای آنتروپومتریک و هیرسوتیسم داشتند، ترکیبات حاوی DSG با اثرات مخرب بیشتری بر لیپیدهای سرمی و فشارخون همراه بودند. زمینه و هدف: علی رغم برتری تئوریک کنتراسپتیوهای خوراکی (OCs) حاوی پروژستین های آنتی آندروژنیک نسبت به فراورده های دارای فعالیت های آندروژنیک، مزایای بالینی این ترکیبات نامعلوم می باشد.هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی کنتراسپتیوهای خوراکی حاوی دزوژسترل (DSG) و یا دروسپیرنون (DRSP) بر پارامترهای هورمونی، بالینی و متابولیکی بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) بود. مواد و روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد که بر روی 126 بیمار مبتلا به PCOS انجام شده است. بیماران به صورت تصادفی به یکی از گروه های مداخله با کنتراسپتیوهای خوراکی حاوی DSG و یا DRSP تخصیص داده شدند. پیامدهای مورد بررسی شامل آندروژن های سرمی، نمره فریمن گالوی و پارامترهای آنتروپومتریک و متابولیک در وضعیت پایه، ماه سوم و ششم درمان بررسی شدند. یافتهها: پس از سه تا شش ماه درمان با OCs، میزان آندروژن های سرم بین دو گروه درمان شده با DSG و DRSP تفاوت معنی داری نداشت. همچنین تفاوت معنی داری میان دو گروه درمان، به لحاظ نمره فریمن گالوی و پارامترهای آنتروپومتریک به جز اندازه دور کمر (0/011= P) در ماه ششم درمان وجود نداشت. سه ماه پس از مداخله، بیماران درمان شده با کنتراسپتیوهای خوراکی حاوی DSGدر مقایسه با بیمارانی که تحت درمان با کنتراسپتیوهای حاوی DRSP بودند، میزان کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) (0/017 = P)، فشار خون سیستولیک (0/013 = P) و دیاستولیک (0/008 = P) بیشتری داشتند. نتیجهگیری: گرچه مصرف OCs حاوی پروژستین های ضد آندروژنیک و آندروژنیک اثرات یکسانی بر پروفایل هورمونی، و پارامترهای آنتروپومتریک و هیرسوتیسم داشتند، ترکیبات حاوی DSG با اثرات مخرب بیشتری بر لیپیدهای سرمی و فشارخون همراه بودند.
Amiri M, Ramezani Tehrani F, Bidhendi-Yarandi R, Nahidi F. Effects of Oral Contraceptives Containing Desogestrel and Drospirenone on Clinical, Hormonal, and Metabolic Parameters of the Patients with Polycystic Ovary Syndrome: A Randomized Clinical Trial. SJKU 2022; 27 (1) :55-70 URL: http://sjku.muk.ac.ir/article-1-6031-fa.html
امیری مینا، رمضانی تهرانی فهیمه، بیدهندی-یارندی راضیه، ناهیدی فاطمه. اثرات کنتراسپتیوهای خوراکی حاوی دزوژسترل و دروسپیرنون بر پارامترهای بالینی، هورمونی و متابولیک بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک کارآزمایی بالینی تصادفی. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان. 1401; 27 (1) :55-70