زمینه و هدف: نیکوتین به عنوان یک عامل استرس اکسیداتیو شناخته شده، با تولید گونه­های فعال اکسیژن سطح تعادل پرواکسیدانی- آنتی اکسیدانی از بین می‌برد. مطالعه‌ی حاضر برای ارزیابی نقش اسید رزماری، یک آنتی‌اکسیدان، بر تعادل پرواکسیدانی-آنتی اکسیدانی سرم و میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و سوپر اکسید دیس موتاز طراحی گردید..                                                                                                                                                  
مواد و روش­ها: 36 موش بالغ نر نژاد NMRI به شکل کاملاً تصادفی در شش گروه تقسیم گردیدند. موش‌ها برای 30 و15روز تحت درمان قرار می‌گرفتند: گروه‌های 1 و2 نرمال سالین، گروه­های 3 و4 نیکوتین را با دوز (mg/kg 0/5) و گروه­های 5 و6 دوزهای (mg/kg 0/5) نیکوتین و (mg/kg 10) اسید رزماری را دریافت می­کردند. برای اندازه‌گیری تعادل اکسیدانی- آنتی‌اکسیدانی و میزان آنزیم­های کاتالاز و سوپر اکسید دیس موتاز از پروتکل­های استاندارد استفاده شد. 
یافته ­ها: در گروه­های 15 روزه، در گروه دریافت­ کننده نیکوتین افزایش معنی‌داری در سطح تعادل پرواکسیدانی- آنتی‌اکسیدانی (5/1768±100) در مقایسه با گروه کنترل (0/3315±90) مشاهده گردید. در گروه‌های 30 روزه، گروه دریافت­ کننده نیکوتین، افزایش معنی‌داری در سطح تعادل پرواکسیدانی-آنتی اکسیدانی (3/5213±106) در مقایسه با گروه کنترل (1/3291±87) نشان داد (0/05≤ P ). سوپر اکسید دیس موتاز، در گروه دریافت­ کننده‌ی نیکوتین 15(1/12±1/21) و 30 روزه (0/26±1/89)، کاهش معنی‌داری در قیاس با گروه کنترل 15 (0/09±2/90) و 30 (0/08±2/82) روزه نشان دادند. کاتالاز، در گروه دریافت‌کننده‌ی نیکوتین 15(2/30±12/13) و 30 روزه (1/42±11/57)، کاهش معنی‌داری در قیاس با گروه کنترل 15 (2/21±25/12) و 30 روزه (1/29±24/17) روزه نشان دادند (0/05 P≤).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که اسید رزماری موجب اصلاح سطح آنزیم­های آنتی‌اکسیدانی شده و عدم تعادل پرواکسیدانی- آنتی­اکسیدانی را متوازن می­ کند.