1- مرکز تحقیقات گوارش و کبد، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران 2- مرکز تحقیقات گوارش و کبد، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران ، Dr_S_Smaili@yahoo.com
چکیده: (3122 مشاهده)
زمینه و هدف:هلیکوباکتر پیلوری، باسیل گرم منفیایجادکننده زخم معده و گاستریت مزمن است. کورکومین ماده مؤثر موجود در زردچوبه است. نظر به شیوع بالای هلیکوباکتر پیلوری و با توجه به بیخطر بودن و اثرات ضدمیکروبی زردچوبه در این مطالعه به بررسی تأثیر کورکومین بر بیماران دارای عفونت هلیکوباکتر پیلوری پرداختیم. مواد و روش‌ها:40 بیمار با علائم گوارشی مشکوک به هلیکوباکتر که اندوسکوپی شده و پس از نمونه برداری، آزمایش RUT مثبت داشتند را انتخاب و تست Hpylori IgG سرم برایشان انجام شد. نمونه های مثبت از نظر هر دو تست، هلیکوباکتر پیلوری مثبت، تلقی شدند.رژیم درمانی سه دارویی شامل کلاریترومایسین، آموکسی سیلین و امپرازول به‌عنوان پایه درمان، برای هر دو گروه به مدت دو هفته تجویز شد. به گروه درمان کپسول کورکومین 500 میلیگرمی و در گروه کنترل نیز پلاسبو به رژیم درمانی پایه اضافه شد. سپس درمان با PPI به مدت 1/5 ماه بعد از اتمام رژیم درمانی، انجام پذیرفت. پس از دو هفته عدم دریافت دارو از بیماران تست UBT به عمل آمد. یافته ها: میانگین سنی کل بیماران 12/65±41/53 سال بود. از نظر جنس (0/32P=) و سن (0/6P=) بین دو گروه تفاوت معنادار نبود.از نظر اطلاعات دموگرافیک دیگر و عوامل خطر ابتلا نیز در هیچ‌کدام از دو گروه تفاوت معنیداری با هم نداشتند (0/05<P). وضعیت ریشه کنی عفونت در دو گروه مداخله و کنترل نیز تفاوت معنیداری با هم نداشتند (0/05<P). نتیجه‌گیری: افزودن کورکومین به عنوان یک مکمل به رژیم استاندارد درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری، در درمان و ریشه‌کنی این عفونت، مؤثر نیست.
