1- گروه مشاوره، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران. 2- گروه مشاوره، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران. ، counselor_ghamari@yahoo.com
چکیده: (3045 مشاهده)
زمینه و هدف: با اجرای پروتکلهای درمانی میتوان بهزیستی روانی را افزایش و تعارض کار- خانواده را کاهش داد. ازاینرو هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه‌درمانی مبتنی بر واقعیتدرمانی بر تعارض کار- خانواده و بهزیستی روانیبا اثر ماندگاری زنان متأهل شاغل شرکت مخابرات شهر تهران در سال 97-1396بود. روشبررسی: روش پژوهشحاضرنیمهآزمایشیباطرح پیش‌آزمون– پسآزمونوپیگیریبود. تعدادنمونه45نفربودند کهبه صورتهدفمندانتخابوبهشیوهتصادفیدرسهگروهقرارگرفتند. جهتجمعآوریاطلاعاتاز پرسشنامه تعارض کار- خانواده (نت مایر، برلژ و مکماریان، 1996)، مقیاس بهزیستی روانی ریف (1989) و جهت مداخلات درمانی از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هیز، 2004) و پروتکل واقعیتدرمانی گروهی استفاده شد. جهت آزمونفرضیههایتحقیقازتحلیل واریانسآمیخته وتحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر استفادهشد. یافته ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد، اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر واقعیتدرمانی با گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش تعارض کار-خانواده متفاوت است و همچنین؛ اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با گروه‌درمانی مبتنی بر واقعیتدرمانی؛ در زیر مقیاس روابط مثبت با دیگران بهزیستی روانی متفاوت است. نتیجهاثر ماندگارینشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیتدرمانی درماندگاری کاهش تعارض کار- خانواده متفاوت است. نتیجه گیری:جهت افزایش بهزیستی روانی از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و برای کاهش تعارضات کار- خانوادهمیتوانازمداخلاتمبتنیبر واقعیتدرمانیاستفادهکرد.
