|
اثر تمرینات تناوبی و تداومی بر محتوای پریلیپین 1، ATGL و 58-CGI بافت چربی احشایی موش های صحرایی نر چاق
|
مهرسا فریدنیا1    ، حمید محبی 2، موسی خلفی1 ، کامیلیا مقدمی1 |
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. ، mohebbi_h@yahoo.com |
|
|
چکیده: (3713 مشاهده) |
زمینه و هدف: چاقی تجمع بیش از حد چربی و ذخیره سازی آن به علت عدم تعادل بین انرژی دریافتی و انرژی مصرفی می باشد. رژیم های غذایی پر چرب از طریق مهار آنزیم های فرآیند لیپولیز باعث افزایش چاقی و در نتیجه بیماری های متابولیکی زیادی می شوند. در حالی که ورزش از طریق فعال کردن این آنزیم ها می تواند منجر به تغییر در مقدار بافت چربی احشایی و کاهش چاقی شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) بر محتوای پریلیپین1، ATGL، CGI-58 بافت چربی احشایی موش های صحرایی نر چاق بود.
روش بررسی: چهل سر موش صحرایی نر ویستار به پنج گروه 8 تایی تقسیم شدند. یک گروه به تعداد 8 سر به مدت 10 هفته رژیم غذایی استاندارد (SD) مصرف نمودند و 32 سر دیگر تحت رژیم غذایی پرچرب (HFD) به مدت 10 هفته قرار گرفتند. پس از القاء چاقی، 8 سر از گروه رژیم غذایی پرچرب و 8 سر از گروه رژیم غذایی استاندارد کشته شده و نمونه ها جهت بررسی اثرات رژیم غذایی پر چرب جمع آوری شدند. سایر موش های چاق به طور تصادفی به 3 گروه کنترل رژیم غذایی پر چرب (HFD+SED)، پروتکل تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) و پروتکل تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) تقسیم شدند. پروتکلHIIT شامل اجرای 10 وهله دویدن روی تردمیل به مدت 4 دقیقه با شدت معادل 90-85 درصد VO2max و با دوره‌های استراحتی فعال 2 دقیقه ای می باشد و پروتکل MICT شامل دویدن روی تردمیل با شدت معادل 70-65 درصد VO2max می باشدکه از نظر مسافت با پروتکل HIIT همسان شده است. تمرینات به مدت 12 هفته به صورت 5 جلسه در هر هفته اجرا شدند. در آخر نمونهها برای اندازه گیری محتوای پریلیپین 1، ATGL، CGI-58 به روش وسترن بلات جمع آوری شد.
یافته ها: در این تحقیق نشان داده شد که چاقی منجر به کاهش معنی دار محتوای پروتئین های پریلیپین 1، ATGL و 8 CGI-5 شد. در حالی که هر دو تمرین تداومی با شدت متوسط و پروتکل تمرین تناوبی با شدت بالا منجر به افزایش معنی دار محتوای پریلیپین 1 و ATGL شدند (0.05≤ p). همچنین تمرین تناوبی با شدت بالا منجر به افزایش معنی دار محتوای CGI-58 شد (0.05≤ p). در حالی که تمرین تداومی با شدت متوسط منجر به تغییرات معنی دار در محتوای پروتئین CGI-58 نشد.
نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان داد که رژیم غذایی پر چرب منجر به افزایش توده چربی و همچنین افزایش وزن و چاقی می شود. در مقابل نشان داده شد تمرینات ورزشی از طریق افزایش پروتئین ها و آنزیم های موثر در فرآیند لیپولیز می تواند منجر به کاهش توده چربی و کاهش وزن شود. |
|
| واژه‌های کلیدی: تمرین تناوبی با شدت بالا، تمرین تداومی با شدت متوسط، پریلیپین 1، ATGL، CGI-58، چاقی. |
|
|
متن کامل [PDF 557 kb]
(1050 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1397/6/5 | پذیرش: 1398/1/5 | انتشار: 1398/1/5
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
