مقدمه: هدف از این مطالعه یافتن ارتباط بین اجزای مختلف عملکرد حسی- حرکتی اندام تحتانی مبتلا با استقلال در فعالیت های پایه و ابزاری روزمری زندگی افراد سکته ی مغزی است .

روش بررسی: ما  یک مطالعه مقطعی روی ۴۰ بیمار همی پلژی(۲۱ مرد و ۱۹ زن) ۳۰ تا ۷۰ ساله  انجام دادیم که بطور غیر تصادفی از کلینیک های توانبخشی شهر تهران انتخاب شدند. عملکردحسی- حرکتی اندام تحتانی مبتلا با آزمون فوگل مایر و استقلال در فعایت های پایه و ابزاری روزمره زندگی با استفاده از آزمون های بارتل و لاوتون بررسی گردید و میزان همبستگی توسط ضریب اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: بین عملکرد حرکتی اندام تحتانی مبتلا با استقلال در فعالیت های پایه (482/0r= و۰۰2/0 p=) و ابزاری (494/0r= و001/۰p=) روزمره زندگی همبستگی معنی دار بود. بین سرعت و هماهنگی  اندام تحتانی مبتلا با استقلال در فعالیت های پایه (601/0 r= و001/0 p<) و  ابزاری (557/0r= و001/0 p<) روزمره زندگی همبستگی معنی دار بود. درد مفاصل  اندام تحتانی مبتلا تنها  با استقلال در فعالیت های پایه (410/۰r= و009/0p=)  همبستگی معنی دار داشت. اما بین حس وحرکت غیر فعال مفاصل اندام تحتانی مبتلا با استقلال در فعالیت های پایه و ابزاری همبستگی وجود نداشت. بین عملکرد حسی- حرکتی اندام تحتانی مبتلا با استقلال در فعالیت های پایه (477/0r= و002/0 p=)  و  ابزاری (495/0 r= و001/0 p<) روزمره زندگی همبستگی معنی دار بود.

نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه ی حاضر عملکرد حسی- حرکتی اندام تحتانی مبتلا با استقلال بیماران سکته مغزی در فعالیت های پایه و ابزاری روزمره زندگی ارتباط دارد لذا پیشنهاد می شود در تمرینات توانبخشی این بیماران اجزای مختلف عملکرد حسی-حرکتی اندام تحتانی مورد توجه قرار گیرد.

واژگان کلیدی: عملکردحسی- حرکتی، اندام تحتانی، فعالیت های پایه روزمره زندگی، فعالیت های ابزاری روزمره زندگی، همی پلژی

وصول مقاله:2/8/95 اصلاحیه نهایی:25/10/95 پذیرش:3/11/95