1- دانشگاه آزاد اسلامی ساوه 2- ، dr_kumarss_amini@yahoo.com
چکیده: (4614 مشاهده)
زمینه و هدف: استافیلوکوکوسها می توانند موجب طیفی وسیعی از بیماریها شامل عفونتهای پوستی و مسمومیتهای غذایی شوند و نیز یکی از عوامل مهم عفونتهای nosocomial (عفونتهای بیمارستانی) میباشند. مقاومت به آنتی بیوتیک یکی از مشکلات عمده بوده و استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها نقش عمده ای در ظهور باکتریهای بازی میکند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان مقاومتهای آنتیبیوتیکی و جداسازی ژنهای مقاومت به ونکومایسین در استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از نمونههای بالینی با روشMultiplex PCR میباشد.
روش بررسی: پس از جمع آوری 150 نمونه بالینی (زخم، سوآپ بینی) از مراکز درمانی تهران طی ماههای فروردین تا تیر ماه 1394 به صورت تصادفی، تستهای مختلف بیوشیمیایی و میکروبی جهت شناسایی سویههای استافیلوکوکوس اورئوس انجام شد. آزمونهای حساسیت آنتیبیوتیکی توسط روش دیسک دیفیوژن (کربی-بائر) بر رویآنتیبیوتیکهایی ازگروههای مختلف انجام گرفت. به منظور شناسایی ژن مقاومت به ونکومایسین از پرایمرهای اختصاصی van استفاده شد.
نتایج: بیشترین میزان مقاومت به آنتی بیوتیک کلیندامایسین با 3/83% و بیشترین میزان حساسیت را آنتی بیوتیک های ونکومایسین و لینزولید با 6/96 % مشاهده شد. همچنین در این مطالعه با استفاده از روش Multiplex PCR، از مجموع 60 نمونه انسانی،تنها 1 نمونه (6/1%) دارای ژنهای VanA و VanB بودند و ژن VanC در هیچ نمونه ای مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که میزان شیوع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در نمونههای بیمارستانی بالا بوده و میزان مقاومت به ونکومایسین در سویه های این باکتری پایین بوده است.
واژه های کلیدی:استافیلوکوکوس اورئوس، ژنهای مقاومت به ونکومایسین ،Multiplex PCR
وصول مقاله:14/10/94 اصلاحیه نهایی:21/4/95 پذیرش:23/4/95
اکیا امین، امینی کیومرث. بررسی فراوانی آلل های ژن van در میان سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان. 1395; 21 (6) :64-71