مقدمه: خودکشی به عنوان یک معضل اجتماعی می تواند درنتیجه تاثیر عوامل جغرافیایی، محیطی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ایجاد گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بروز اقدام به خودکشی و خودکشی موفق با مناطق اقلیمی کشور ایران به روش مرور سیستماتیک و فراتحلیل انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل در مورد میزان بروز اقدام به خودکشی و خودکشی موفق در اقلیمهای هفتگانه کشور ایران می باشد که بر روی مقالات منتشر شده طی سالهای ۱۳۹3–۱۳۸۰ انجام شد. به این منظور با جستجو در بانکهای اطلاعاتیSID, Magiran, Irandoc, Google scholar, Scopus, Pubmed, Medlib, Web if Science با استفاده از کلید واژه های خودکشی، اقدام به خودکشی، بروز، ایران و ترکیبات آنها، کلیه مقالات مرتبط توسط دو پژوهشگر آموزش دیده به طور مستقل استخراج شدند. نتایج مطالعات با استفاده از میانگین وزنی و توزیع پواسون توسط نرم افزار Spss16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: در جستجوی اولیه، از تعداد ۷۴ مقاله، تعداد۳۰ مقاله شرایط ورود به مطالعه را داشتند. بیشترین میزان بروز اقدام به خودکشی مربوط به منطقه 5 (اصفهان، یزد، سمنان و قم) 7/114 در صد هزار نفر و کمترین میزان مربوط به منطقه ۶ (چهارمحالبختیاری، کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان) ۳۷ در صد هزار نفر بود. بیشترین میزان بروز خودکشی موفق در کشور مربوط به منطقه اقلیمی یک (ایلام، لرستان، همدان، کردستان و کرمانشاه) 9/12 در صدهزار نفر و کمترین میزان مربوط به منطقه اقلیمی پنج (اصفهان، یزد، سمنان و قم) 8/2 در صدهزار نفر برآورد شد. منطقه اقلیمی ۵، دارای بیشترین میزان بروز اقدام به خودکشی و کمترین میزان بروز خودکشی موفق بود.
نتیجهگیری: با توجه به یافته های این مطالعه، میزان بروز اقدام به خودکشی و خودکشی موفق تحت تاثیر عوامل اقلیمی قرار دارد. بر اساس مطالعات انجام شده در مناطق مختلف جهان عوامل جغرافیایی و جوی می توانند بر میزان بروز آن ها موثر باشند. مطالعه حاضر به صورت اکولوژیک صورت گرفته است و جهت بررسی ارتباط این عوامل با خودکشی می بایست مطالعاتی در سطح فردی صورت پذیرد. لذا پیشنهاد می گردد مطالعات فردی جهت بررسی ارتباط عوامل اقلیمی با اقدام به خودکشی و خودکشی موفق در سطح کشور صورت پذیرد تا بتوان نقش این عوامل را بهتر مشخص نمود.
کلمات کلیدی: اقلیم هفت گانه ، اقدام به خودکشی، ایران، بروز، خودکشی موفق، فراتحلیل.
وصول مقاله :21/10/94 اصلاحیه نهایی:29/4/95 پذیرش:29/4/95 |
