مقدمه: چاقی کودکان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مشکلات سلامت در کشورهای توسعه‌یافته و در حال‌توسعه می‌تواند در نتیجه تأثیر اضافه‌وزن یا چاقی والدین باشد. هدف از این مطالعه مقایسه وضعیت چاقی و اضافه‌وزن در کودکان دارای مادرانی با اضافه‌وزن یا چاقی با کودکان با مادرانی بدون اضافه‌وزن یا چاقی بود.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 249 کودک روستایی سنین دبستان ساکن شهرستان بیجار به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. دریافت‌های غذایی و فعالیت بدنی برای کودکان و شاخص‌های تن‌سنجی (وزن، قد و نمایه توده بدنی) برای مادران و کودکان به روش استاندارد ارزیابی گردید. ارتباط اضافه‌وزن یا چاقی مادران با وضعیت اضافه‌وزن یا چاقی کودکان به وسیله رگرسیون لجستیک مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: برای کودکان دارای مادرانی با اضافه‌وزن یا چاقی بطور معناداری نمایه توده بدنی (01/0 P <) و سن مادر  (01/0 P <) بیشتر از گروه کودکان با مادران بدون اضافه‌وزن یا چاقی بود. اضافه‌وزن داشتن یا چاق بودن مادر شانس اضافه‌وزن یا چاقی را در کودکان بعد از تعدیل برای سن، جنس، فعالیت بدنی، انرژی دریافتی و سن مادر به طور معناداری افزایش می‌داد (نسبت شانس (OR): 00/3 ، 04/0P =).

نتیجه‌گیری: اضافه‌وزن داشتن یا چاق بودن مادر می‌تواند با احتمال چاقی یا اضافه‌وزن کودکان سنین دبستان در محیط روستایی همراه باشد و این رابطه مستقل از میزان انرژی دریافتی، فعالیت بدنی و مقدار مصرف از گروه‌های غذایی مختلف است.

کلیدواژه‌ها: نمایه توده بدنی، چاقی، کودکان، مادر.

وصول مقاله:31/6/94 اصلاحیه نهایی:20/8/94 پذیرش:7/9/94