بررسی تاثیر عصارهی آبی ریشه گیاه جغجغه (Prosopis farcta) بر عملکرد قلب مجزا شده رت در شرایط ایسکمی - ریپرفیوژن
|
داریوش شکیبایی1 ، مریم مصفایی2 ، مهوش حصاری1 ، علی مصطفایی3 ، مینو محمودی4 ، احمد باقری1  |
1- دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه 2- دانشگاه آزاد واحد همدان ، maryammosafaie1357@gmail.com 3- Immunology Dept., Medical Biology Research Center, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran. 4- دانشگاه آزاد واحد همدان |
|
چکیده: (9010 مشاهده) |
زمینه و هدف: گیاه جغجغه بشکل سنتی در مناطق مختلفی از کشور مصرف میگردد. نظر به فقدان اطلاعات علمی در زمینه تأثیرات قلبی گیاه جغجغه در حین ایسکمی- ریپرفیوژن و با توجه به اهمیت موضوع، مطالعه حاضر بمنظور شناخت تأثیر عصارهی گیاه جغجغه بر قلب مجزا شده رت در شرایط ایسکمی- ریپرفیوژن انجام شدهاست.
روش بررسی: مطالعه به روش تجربی بر روی 58 سر موش صحرایی در دو گروه پرفیوژن و ایسکمی-ریپرفیوژن صورت گرفت. قلب حیوانات مجزا شده و تحت سیستم لانگندورف سه مرحله پایه، ایسکمی و ریپرفیوژن را گذراندند. پارامترهای عملکردی قلب از جمله تعداد ضربانات قلبی در دقیقه، فشار بطن چپ، پارامتر عملکردی قلب موسوم به Rate Presure Product (RPP) و میزان جریان مایع کرونری (CF) مورد سنجش قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که تجویز عصارهی آبی گیاه جغجغه موجب کاهش معنیدار پارامترهای قلبی از جملهRPP (0242/0 (p= و) CF 0113/0 (p= در گروه پرفیوژن، و همچنین باعث تشدید آسیب قلبی (RPP) متعاقب ایسکمی (0126/0 (p= در گروه ایسکمی نسبت به کنترل می گردد.
نتیجهگیری: با توجه به تأثیر عصارهی ریشه گیاه جغجغه در مهار عملکرد قلبی، این گیاه میتواند در کاهش فشار خون مفید باشد. اما با توجه به تأثیر نامطلوب آن متعاقب ایسکمی قلبی، تجویز آن در این موارد توصیه نمیگردد. همچنین نتایج حاضر همخوان با گزارشات قبلی مبنی بر تأثیر گشادکنندهی عروقی وابسته به نیتریک اکساید در مورد این گیاه نبوده و بررسی ترکیبات این گیاه در مناطق مختلف کشور در مطالعات آتی پیشنهاد میگردد.
کلمات کلیدی: قلب مجزا، ایسکمی- ریپرفیوژن، لانگندورف، گیاه جغجغه.
وصول مقاله:13/5/93 اصلاحیه نهایی:21/8/93 پذیرش:28/8/93 |
|
واژههای کلیدی: قلب مجزا، ایسکمی- ریپرفیوژن، لانگندورف، گیاه جغجغه. |
|
متن کامل [PDF 1542 kb]
(2374 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1393/12/24 | پذیرش: 1393/12/24 | انتشار: 1393/12/24
|
|
|
|